Περιμένοντας στο σαλόνι του σπιτιού ενός φίλου, έριξα μια ματιά σε κάτι λιγοστά βιβλία που κοσμούσαν μία ραφιέρα, ανάμεσα σε διακοσμητικά και ενθύμια. Μου τράβηξε την προσοχή ένας σκληρόδετος τόμος με τίτλο «Η Ιστορία των Νοσοκομείων της Θεσσαλονίκης». Το πρώτο νοσοκομείο στο οποίο γινόταν αναφορά ήταν το Θεαγένειο, καθώς έχει τρεις και πλέον αιώνες ιστορικής διαδρομής (η πρώτη γραπτή αναφορά γίνεται από τον περιηγητή Εβλιγιά Τσελεμπή στα μέσα του 17ου αιώνα) και υπήρξε το νοσοκομείο της ελληνικής Ορθοδόξου κοινότητας. Με ευχάριστη έκπληξη διαπίστωσα ότι μεταξύ των εμβληματικότερων προσωπικοτήτων του νοσοκομείου ήταν ο γεννημένος στην Νιγρίτα ιατρός, Μιχάλης Παπαδόπουλος.
Ο Μιχάλης Παπαδόπουλος σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Όθωνος στην Αθήνα και πήρε το δίπλωμα του το 1856 (οπότε λογικά η γέννησή του στη Νιγρίτα πρέπει να τοποθετείται τη δεκαετία 1830 – 1840). Μετεκπαιδεύτηκε στη Βιέννη, όπου συμπλήρωσε τις σπουδές του στη φιλοσοφία, στην ιστορία και στην μουσική. Η παρουσία στη Θεσσαλονίκη σημειώνεται το 1863. Από έγγραφο του Ελληνικού προξενείου γνωρίζουμε ότι αποδέχτηκε την πρόταση του Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης να αναλάβει την ιατρική φροντίδα του νοσοκομείου της ορθόδοξης κοινότητας. Η παρουσία του Παπαδόπουλου αναβαθμίζει τις ιατρικές υπηρεσίες αφού αυτές παρέχονταν μέχρι τότε από εμπειροτέχνες και θεωρείται ως ο πρώτος ιατρός του Νοσοκομείου. Υπήρξε επίσης ιδρυτικό μέλος της Φιλόπτωχου Αδελφότητας Θεσσαλονίκης το 1871, ενώ θα αναπτύξει έντονη κοινωνική και πατριωτική δράση για την οποία θα εκδιωχθεί από την πόλη το 1881. Θα επιστρέψει στη Θεσσαλονίκη δύο χρόνια αργότερα, όταν θα ανακληθεί από τις αρχές η εις βάρος του δίωξη. Πέθανε στις 16 Ιουλίου 1894.
Η πολλαπλή προσφορά συνοψίζεται σε δύο σκέλη. Πρώτον, εισήγαγε την επιστημονική ιατρική στο νοσοκομείο εξοβελίζοντας την μέχρι τότε ασκούμενη εμπειρική ιατρική και δεύτερον συνέβαλε στην ανάπτυξη του εθνικού φρονήματος σε έναν πληθυσμό που σε μεγάλο μέρος χαρακτηριζόταν από ρευστή εθνική συνείδηση, όπως αναφέρει ο τότε Έλληνας πρόξενος στη Θεσσαλονίκη. Για να αντιληφθούμε την προσωπικότητα του Μιχάλη Παπαδόπουλου, ο καθηγητής Γεράσιμος Πεντόγαλος στο βιβλίο του «Γιατροί της Θεσσαλονίκης 1800 έως 1912» τον κατατάσσει ως τον αξιολογότερο Έλληνα γιατρό από όσους βιογραφούνται για το χρονικό διάστημα που καλύπτει το βιβλίο. Γι’ αυτό τον λόγο τον τίμησε τοποθετώντας τη φωτογραφία του στο εξώφυλλο του βιβλίου.
Ομολογώ ότι μέχρι πρότινος δεν ήξερα καν την ύπαρξη αυτού του τόσο σημαντικού γιατρού. Πιθανότατα να μην είναι γνωστός και στο ευρύ κοινό της Νιγρίτας. Το σίγουρο είναι πάντως πως, αν δεν έχει ήδη γίνει, θα πρέπει να αναδειχθεί περισσότερο αυτή η τόσο σημαντική προσωπικότητα του τόπου μας.
Ο μέτοικοςAbout Author
